ДЯТЛОВЩИНА - информационный портал Дятловского района

21 кастрычніка 2016 года паўвекавы юбілей адзначыў Дзятлаўскі дзяржаўны гісторыка-краязнаўчы музей. 3 гэтай нагоды ў адной з залаў установы на юбілейную ўрачыстасць сабраліся прадстаўнікі раённай улады і арганізацый, педагогі, работнікі культуры, даўнія сябры і памочнікі музея, у ліку якіх былі П. Русаў, М. Несцярэўскі, С. Чыгрын, Т. Крывеня, Я. Горбач.

Да пачатку святочнай праграмы ў гасцей была магчымасць прайсціся па музейных залах, пабачыць пастаянныя экспазіцыі і новую выставу "Бенефіс калекцый", якая тут адкрылася да юбілею і будзе працаваць на працягу месяца, паслухаць жывую музыку ў выкананні педагогаў Дзятлаўскай дзіцячай школы мастацтваў А. Шэінай і К. Бальшой.

Ці даўно вы наведвалі сваіх бацькоў? А калі апошні раз елі цудоўныя бабуліны дранікі і смяяліся са старых анекдотаў, якія так любіць расказваць дзядуля? Калі не можаце адказаць у першыя пяць секунд, я настойліва раю вам наведаць самых родных і дарагіх у свеце людзей, тым больш што ў кастрычніку для гэтага была не адна нагода: 1-га адзначаўся Дзень пажылых людзей, а 14-га — Дзень маці.

У гэтыя цудоўныя святы кожны пенсіянер, кожная жанчына, якая носіць ганаровае званне "маці", заслугоўваюць букеты восеньскіх кветак, самыя шчырыя віншаванні і добрыя песні.

У гісторыі кожнага горада ёсць чорныя, трагічныя дні. Для Дзятлава адзін з такіх дзён прыпадае на 2 чэрвеня 1933 года, калі вялізны пажар знішчыў частку мястэчка. Дзіўна, але пра гэта няма інфармацыі ў кнізе "Памяць: гісторыка-дакументальнгя хроніка Дзятлаўскага раёна" (Мінск, 1997). Паспрабую аднавіць тыя падзеі па паведамленнях тагачаснай польскай прэсы.

Пажар пачаўся прыблізна ў 16.30 у пятніцу. Спачатку газеты паведамлялі, што здарылася гэта на вуліцы маршалка Пілсудскага (цяпер — Савецкая), дзе згарэлі ўсе драўляныя пабудовы. Пазней ужо гаворка ішла пра вуліцу Касцюшкі (цяперашняя Кастрычніцкая). Нібыта ўсё пачалося з хаты Лейбы Швецкага (Касцюшкі, 14), дзе гаспадыня пякла булкі. Агонь хутка ахапіў саламя-ны дах будынка, а моцны вецер разнёс яго далей.

Халодным восеньскім днём у аддзяленні дзённага знаходжання для інвалідаў "Праменьчык" Цэнтра сацыяльнага абслугоўвання насельніцтва Дзятлаўскага раёна панавала па-сямейнаму цёплая атмасфера. Тут ушаноўвалі самых дарагіх, самых любімых людзей — матуляў. Hi вершамі, ні песнямі не перадаць той пяшчоты, якой у час сустрэчы свяціліся вочы наведвальнікаў аддзялення. I лейтматывам на працягу ўсяго мерапрыемства гучала выслоўе: "Нізкі наклон табе, дарагая матуля".

Першай удзельнікаў свята павітала загадчыца аддзялення "Праменьчык" В. P. Саламевіч. Валянціна Расціславаўна павіншавала жанчын з Днём маці і Пакровамі, пажадала матулям і іх дзецям здароўя, міру, дабрабыту і прадставіла гасцей свята. 3 падарункамі для "Праменьчыка" ад раённай арганізацыі грамадскага аб'яднання "Беларускі саюз жанчын" на мерапрыемства завіталі А. I. Жадзейка і Г.М. Чура.

У суботу, 15 кастрычніка, Казлоўшчынскі сельвыканкам і работнікі культуры раёна зладзілі кірмаш з канцэртнай праграмай і сельскай спартландыяй у гарпасёлку Казлоўшчына.

НЕ ЎСЕ ПРАБЛЕМЫ ВЫРАШАНЫ

Дачка гэтай жанчыны чатыры месяцы таму была прызнана маючай патрэбу ў дзяржаўнай абароне з-за таго, што маці злоўжывала спіртнымі напоямі. Цяпер дзяўчынка знаходзіцца ў сацыяльным прытулку і марыць вярнуцца дахаты. Маці таксама перажывае за лёс свайго дзіцяці і амаль кожны дзень наведвае дачку, тэлефануе ёй, набывае і прыносіць неабходныя рэчы. Жанчына ідзе на кантакт са службамі прафілактыкі і ўжо выканала большасць іх патрабаванняў. Увесь гэты час яна працуе, ніхто не бачыў яе п'янай. Аднак маці павінна наведаць доктара-нарколага, каб канчаткова вызначыцца з далейшым лячэннем ад алкагольнай залежнасці: якім яно будзе — вырашыць спецыяліст.

Ксенія Шыкуць — навучэнка шостага класа Гезгалаўскай сярэдняй школы. Яна яшчэ і юная артыстка, якая выступае на школьных мерапрыемствах, а таксама на раённай сцэне.

Спявае Ксенія з чатырох гадоў. Тады ўпершыню адбыўся яе выхад на раённую сцэну. Дзяўчынка прыняла ўдзел у конкурсе "Мелодыі кахання", заняла першае мecца ў сваёй узроставай катэгорыі. Праз год у гэтым жа конкурсе Ксенія выступала ўжо з танцавальным нумарам, з якім заняла зноў жа першае месца. А ў мінулым годзе дзяўчынка стала лепшай у абласным конкурсе патрыятычнай песні, у час якога яна спявала добра вядомую ўсім "Тальянку". Варта адзначыць і тоё, што Ксенія прыняла ўдзел у канцэрце міжнароднай сацыяльна-творчай праграмы "Чарнобыльскі шлях — дарога жыцця".

Восень пазалаціла дрэвы, дыхнула холадам, нагадала, што прыспеў час збіраць ураджай, падводзіць вынікі мінулага лета. Гэтая пара года ў душы кожнага з нас выклікае пэўныя пачуцці. 3 радасцю і лёгкім хваляваннем кожную восень сустракае Галіна Аляксандраўна Кончык, былая настаўніца малодшых класаў сярэдняй школы №2 (цяпер гімназіі №1) горада Дзятлава. Сёлета ў кастрычніку яна адзначае свой 80-гадовы юбілей.

Нарадзілася Галіна Аляксандраўна ў вёсцы Забалоцце Нясвіжскага раёна Мінскай вобласці ў сям'і калгаснікаў. У 1952 годзе паступіла ў Нясвіжскае педагагічнае вучылішча, пасля заканчэння якога была накіравана працаваць на Дзятлаўшчыну, у Гірыцкую сямігодку. Затым маладую настаўніцу перавялі ў сярэднюю школу №2 горада Дзятлава, дзе яна працавала да 1994 года. Агульны педагагічны стаж Галіны Аляксандраўны складае 38 гадоў. Былыя калегі кажуць пра яе, як чалавека творчага, актыўнага, ініцыятыўнага. Яе працоўныя заслугі не аднойчы былі адзначаны раённымі і абласнымі граматамі, а ў 1980 годзе — граматай Міністэрства адукацыі БССР. 3 1985 года мне пашанцавала працаваць побач з Галінай Аляксандраўнай Кончык. На той час я была намеснікам дырэктара па вучэбнай рабоце сярэдняй школы №2 горада Дзятлава.

У суботу, 8 кастрычніка, адбылося ўрачыстае адкрыццё мемарыяльных дошак, прысвечаных заходнебеларускім паэтам — А. К. Бяленку (Нікіфару Жальбе), I. П. Івашэвічу (Петрусю Граніту), І.І. Пышко (Гарасіму Праменю), А. М. Лебедзеву (Васілю Струменю). Ініцыятыва ўшанавання памяці гэтых людзей належыць сябрам Таварыства беларускай мовы.

На ўрачыстым адкрыцці мемарыяльных дошак у Труханавічах і Зачэпічах прысутнічалі В. Дубатоўка, старшыня Гродзенскай філіі Саюза беларускіх пісьменнікаў, А. Пяткевіч, пісьменнік, прафесар і краязнаўца, С. Чыгрын, пісьменнік і краязнаўца, В. Шыцько, намеснік начальніка аддзела ідэалагічнай работы, культуры і па справах моладзі райвыканкама, А. Маркушэўскі, старшыня Дзятлаўскага сельскага Савета, прадстаўнікі Дзятлаўскай раённай бібліятэкі, гісторыка-краязнаўчага музея, школьнікі, народны тэатр-студыя гульні "Прымакі".

Святлана Анатольеўна і Віктар Віктаравіч Русакі крочаць разам па жыцці ўжо 29 гадоў. Дваццаць гадоў яны працуюць у Гезгалаўскім доме культуры.

Ha Дзятлаўшчыну Святлана і Віктар прыехалі ў 1996 годзе. А ўжо праз год сямейная пара разам з дачкой Марынай прадстаўляла раён і Гродзенскую вобласць на другім рэспубліканскім фестывалі сямейнай творчасці. Яны былі адзначаны дыпломам за аўтарскую песню "Вось так мы жывём", якую напісаў Віктар Віктаравіч. Дарэчы, ён з'яўляецца аўтарам музыке да песні "Гімн Дзятлава", якую часта можна пачуць у выкананні Сяргея Малышчыка.

Не мяняюць добрых традыцый педагогі Дзятлаўшчыны. Напярэдадні прафесійнага свята і Дня пажылых людзей у гімназіі №1 горада Дзятлава прайшла чарговая сустрэча, на якой ушаноўвалі ветэранаў працы галіны. Для іх гучалі самыя цёплыя словы пажаданняў, вершы і музычныя віншаванні, падрыхтаваныя гімназістамі, а настаўнікі гімназіі зазначылі, што кожная такая сустрэча — гэта ўрок мудрасці і дабрыні для маладога пакалення.

Удзельнікаў свята павітала старшыня раённага савета ветэранаў галіны Р. А. Ганчарэвіч. Раіса Аляксандраўна ўпэўнена, што мудры ўзрост — выдатны перыяд у жыцці чалавека, калі ўсе свае веды і вопыт, усю непатрачаную любоў можна шчодра дарыць дзецям, унукам, праўнукам. Яна падзякавала педагогам-ветэранам за самаадданую працу, частачка якой цяпер ёсць у кожным дасягненні былых вучняў, у розных галінах жыцця нашай краіны. Пажадала моцнага здароўя, дабрабыту, каб пастаяннымі спадарожнікамі ў іх жыцці былі вера, надзея, любоў.

Ёсць такія людзі, сустрэчы з якімі ўзбагачваюць жыццё і вымушаюць задумацца, а часам і зусім перагледзець уласныя стэрэатыпы.

Залатая восень. Родныя прасторы расквечаны цёплымі, яркімі фарбамі. На школьных клумбах стракацяць аранжавыя аксаміткі. Вецер водзіць карагоды з вялікімі чырвона-барвовымі лістамі клёна і маленькімі жоўтымі, як сонечныя зайчыкі, лісточкамі бярозы. Здаецца, што прырода ладзіць шыкоўны баль. I свята гэта прысвячаецца самым родным, любімым, прыгожым, дарагім людзям — нашым матулям.

А што расказваюць пра сваіх матуляў дзеці, чаго яны ім жадаюць, што падарылі б, каб былі сапраўднымі чараўнікамі? Аб гэтым расказвалі навучэнцы сярэдняй школы №3 горада Дзятлава. Усяго ў апытанні прынялі ўдзел 24 школьнікі рознага ўзросту. Усе яны любяць сваіх матуляў і лічаць іх лепшымі ў свеце. Многія адказвалі, што гатовы падарыць маме ўсё, што я на пажадае.

У Дзятлаўскім раённым цэнтры культуры і народнай творчасці прайшла ўрачыстасць з нагоды Дня работнікаў культуры. Вялі праграму Наталля Маліноўская і Анастасія Голуб.

3 прафесійным святам работнікаў культуры Дзятлаўшчыны павіншаваў старшыня Дзятлаўскага райвыканкама А. М. Дубовік. Ён пажадаў ім новых творчых дасягненняў, здароўя, даўгалецця. Віншаванні работнікі культуры таксама прымалі ад начальніка аддзела ідэалагічнай работы, культуры і па справах моладзі райвыканкама Н. Я. Калодка, старшыні райкама прафсаюза работнікаў аграпрамысловага комплексу У. Ф. Казака, намесніка старшыні па ідэалапчнай рабоце СВК "Граніт-Агра" Л. I. Мядзведзь, старшыні райкама прафсаюза работнікаў культуры М. Л. Бортка.

Адной з яркіх падзей верасня стаў другі мінскі паўмарафон, які сёлета сабраў каля 20 тысяч удзельнікаў. Другі год запар былі сярод іх і нашы землякі. Як і летась, падтрымлівалі бегуноў іх родныя і блізкія. Адна з галоўных балельшчыц нашай маленькай зборнай Лілія Бельская расказала пра поспехі дзятлаўскіх спартсменаў-аматараў, падзялілася сваімі ўражаннямі ад падзеі:
- Як і ў мінулым годзе, сёлета ў забегу ўдзельнічалі тры таварышы па захапленні здаровым ладам жыцця - Юрый Васільевіч Скрабец, Міхаіл Іванавіч Бельскі і Сяргей Дзмітрыевіч Чудзілоўскі. Спадзяваліся, што да іх далучацца маладыя аднадумцы, але моладзь пакуль не наважылася. 3 прапанаваных трох дыстанцый на 5, 10 або 21,1 кіламетра нашы бегуны выбралі класічны паўмарафон.